Michał Bajor - FORUM

Marlena

Z Michałem Bajorem rozmawia Michał Graczyk

Puls Niemodlina: Panie Michale - wiosną tego roku mieszkańcy Niemodlina podziwiali Pana piosenki z płyty „ Inna Bajka”. Minęło kilka miesięcy i pojawił pan się z nowym podwójnym albumem promującym największe przeboje Marka Grechuty i Jonasza Kofty. Jaki wpływ wywarli na Pana Ci wielcy artyści?

Michał Bajor: Ogromny – można powiedzieć, że wychowałem się na piosenkach obu mistrzów. Byłem obserwatorem opolskich festiwali, w młodości zajmowałem się muzyką . Twórczość Grechuty i Kofty - patrząc na to co dzisiaj robię - równa się temu, czego oni mnie nauczyli.

PN: Przed Michałem Bajorem promocja najnowszego podwójnego albumu, 250 koncertów - w Polsce , USA, Kanadzie i Australii. Sale koncertowe, teatry, przeloty samolotami, jazda samochodem, ciągła zmiana czasu to w pewnym sensie katowanie organizmu. Jak 50 letni artysta wytrzymuje to kondycyjnie?

Michał Bajor: To prawda. Podczas sezonu jest sporo pracy, ale mam też wakacje letnie, trwające prawie cztery miesiące i ponad miesiąc ferii zimowych. Myślę, że jak na dorosłego człowieka siedem szalonych miesięcy to faktycznie dużo, ale znajduję też czas na wypoczynek. Choć przyznam się, że podczas letniego wypoczynku zazwyczaj też pracuję nad materiałem na kolejną płytę.

PN: Michał Bajor śpiewający największe ballady spółki Lennon i McCartney. Czy zmierzyłby się Pan z ich twórczością?

Michał Bajor: Nie! The Beatles są świętością, ale dla artystów, którzy wykonują muzykę rozrywkową. Dla mnie są świętością jako słuchacza - cywila. Repertuar The Beatles przeznaczony jest bardziej dla popowych wykonawców.

PN: Nie poddał się Pan przez ostatnie dwie dekady panującym modom muzycznym - tej całej komercji . Nie promują Pana stacje prywatne i telewizja publiczna, a jednak Bajor to znak markowy.

Michał Bajor: Nie promują, bo nie promują, ale kiedy pojawia się nowa płyta - zaznaczają moją obecność i to mi wystarczy.

PN: Pamięta Pan swój występ w Sopocie w Operze Leśnej - wówczas był Pan nastolatkiem. Co pan wtedy myślał, śpiewając przed tak wielką publicznością?

Michał Bajor: Tak, miałem chyba 9 czy 10 lat. Już wtedy wiedziałem, że będę na scenie, ale nic samo nie spadło z nieba. Nie jestem typem artysty, który mówi, że „coś się zdarzyło”. Śpiewałem, grałem na fortepianie, tańczyłem - wszystkiego się uzbierało, złożyło w całość i tak powstał Michał Bajor.

PN: Panie Michale. Czy spotkamy się po raz trzeci w Niemodlinie?

Michał Bajor: Do trzech razy sztuka. Jak będzie płyta z francuskimi piosenkami - z przyjemnością przyjadę do Niemodlina.

PN: Dzięki śliczne.

Michał Bajor: Dziękuję, idę obejrzeć wystawę.